location: Ελλάδα

Η φέτα είναι το χαρακτηριστικό ελληνικό λευκό τυρί άλμης, μαλακό έως ημίσκληρο, συμπαγές ή με μικρές τρύπες, χωρίς επιδερμίδα. Η γεύση της διαφοροποιείται ανά περιοχή παραγωγής, από ήπια – υπόγλυκη έως όξινη και πλούσια – μεστή και τα αρώματά της από αρώματα βοτάνων και ξύλου έως αρώματα βουτύρου, γάλακτος αλλά και αλμύρας. Έχει χαρακτηρισθεί ως προϊόν ΠΟΠ με περιοχές παραγωγής την Θράκη, την Μακεδονία, Θεσσαλία, την Ήπειρο, την Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τον Νομό Λέσβου.

Τα Αμυγδαλωτά είναι άσπρα και μυρωδάτα γλυκά από αμύγδαλα και ζάχαρη. Τα αμυγδαλωτά συνηθίζονται σε όλη την Ελλάδα αλλά ειδικά στα νησιά του Αιγαίου, κι αυτό γιατί η αμυγδαλιά είναι ένα από τα πιο ανθεκτικά δέντρα στην ξηρασία και μπορείς να την βρεις και στον πιο άγονο τόπο. Ο τρόπος κατασκευής τους αλλά και τα υλικά που χρησιμοποιούνται διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Σε γενικές γραμμές, η βάση είναι τα αλεσμένα αμύγδαλα ή τα πικραμύγδαλα, το ανθόνερο, ροδόνερο ή κάποιο σχετικό άρωμα, ενίοτε τα αυγά –άλλοτε ολόκληρα, άλλοτε ο κρόκος ή τα ασπράδια- και η ζάχαρη. Άλλες φορές ψήνονται στον … Read more

Η ξινομυζήθρα συναντάται σε ολόκληρη την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό φρέσκο τυρί με αλοιφώδη υφή σε κόκκους, λευκό χωρίς σχήμα και περίβλημα. Γίνεται από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα, αλλά και από αγελαδινό. Η ποικιλία της Νάξου είναι εξαιρετική, πλούσια και κρεμώδης σαν σαντιγύ, αλλά με μια ξινίλα που θυμίζει γιαούρτι. Κατά κανόνα το τυρί αυτό πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε λίγες ημέρες γιατί δεν αντέχει περισσότερο. Παραλλαγές της ξινομυζήθρας συναντώνται με διαφορετικά ονόματα στα νησιά των Κυκλάδων (όπως το σουρωτό Σίφνου, το χλωρό Σαντορίνης, το χλωροτύρι Άνδρου).

Το κασέρι είναι ημίσκληρο έως σκληρό τυρί, λευκοκίτρινο, με συμπαγή μάζα συνήθως χωρίς οπές. Έχει απαλή, γλυκιά γεύση και ευχάριστο άρωμα. Μορφοποιείται σε κυλινδρικά κεφάλια ή παραλληλεπίπεδα με επιδερμίδα ημίσκληρη, συνεκτική, η οποία καλύπτεται συνήθως με παραφίνη ή άλλες κατάλληλες για τρόφιμα ύλες. Έχει χαρακτηρισθεί ως προϊόν ΠΟΠ και παράγεται στις περιφέρειες Θεσσαλίας και Μακεδονίας, και τους νομούς Ξάνθης και Λέσβου, από γάλα πρόβειο ή μίγμα αυτού με μικρή αναλογία σε κατσικίσιο (μέχρι 20%), το οποίο αποκορυφώνεται μερικά πριν την πήξη του, ιδιαίτερα την εποχή που έχει υψηλή λιποπεριεκτικότητα.

Το κουλούρι είναι ψωμί κυκλικού σχήματος, πασπαλισμένο με σουσάμι, ένα είδος κριθαροκουλούρας (κόλλιξ στα αρχαία ελληνικά). Το κουλούρι είναι γνωστό τουλάχιστον από τους βυζαντινούς χρόνους ως “κόλλιξ” και “κολλίκιον” με το ίδιο σχήμα. “Κόλλιξ δε έστιν είδος άρτου περιφερούς (=κυκλικού) εξ ου τα παρ’ ημίν κολλίκια” αναφέρει ο Γρηγόριος Κορίνθου στο έργο του “Πέρι της Ιάδος”, 159, 549 (έκδ. Schaefer). Το κουλούρι παρασκευάζεται από αλεύρι άσπρο σιταρίσιο μέσα στο οποίο τοποθετείται αλάτι και ελάχιστη ποσότητα λαδιού. Πριν ψηθεί πασπαλίζεται με σουσάμι που ψήνεται μαζί με το κουλούρι και δίνει την ιδιαίτερη γεύση. Φουρνίζεται πολύ πρωί και διατίθεται στην αγορά. Όταν … Read more

Τα λουκάνικα είναι τα πιο γνωστά αλλαντικά που συνεχίζουν να παρασκευάζονται μέχρι και σήμερα, όχι μόνο στα σπίτια αλλά και σε μεγάλες μονάδες παραγωγής αλλαντικών, σε όλη την Ελλάδα με παραλλαγές στη γέμιση ή στον συνδυασμό των μπαχαρικών και των αρωματικών. Τα λουκάνικα διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή αισθητά, με βασική διαφορά το κατά πόσο το κρέας θα είναι καπνιστό ή όχι. Συχνά αρωματίζονται με πορτοκάλι. Στην Κρήτη, το σουτζούκι Κρήτης είναι λουκάνικο από χοιρινό κρέας με πορτοκάλι και ρίγανη.

Το μέλι κατείχε σημαντική θέση στη καθημερινή ζωή των ανθρώπων όχι μόνο ως τρόφιμο αλλά και ως θεραπευτικό μέσο. Ο Ιπποκράτης και όλοι οι γιατροί της αρχαιότητας το συνιστούσαν σαν φάρμακο σε πολλές περιπτώσεις ενώ θεωρούταν η μοναδική τροφή των θεών. Σήμερα, το ελληνικό μέλι είναι παγκοσμίως ξακουστό για την εξαιρετική του ποιότητα, το μοναδικό του άρωμα και την πλούσια γεύση του. Είναι ένα μείγμα σακχάρων και άλλων συστατικών. Περιέχει υδατάνθρακες, κυρίως φρουκτόζη και γλυκόζη ενώ η περιεκτικότητά του σε πρωτεΐνες είναι μικρή και σε λίπος μηδαμινή. Η μεγάλη ποικιλομορφία του οφείλεται κυρίως στην πλούσια ελληνική χλωρίδα, που αποτελείται από … Read more

Το παστέλι είναι γλύκισμα από μέλι με σουσάμι ή ξηρούς καρπούς. Οι ρίζες του ξεκινούν από την Ιλιάδα του Ομήρου ενώ ο Ηρόδοτος είναι ο πρώτος ιστορικός ο οποίος το αναφέρει. Η μεγάλη διατροφική αξία του παστελιού οφείλεται στα δύο βασικά συστατικά του, το μέλι και το σουσάμι. Το παστέλι βρίσκεται στον κατάλογο των προϊόντων με υψηλή διατροφική αξία και αξίζει να τονιστεί ότι σύμφωνα με τις έρευνες, το παστέλι υπερέχει σε ποσότητες ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου, φωσφόρου και διαιτητικών ινών, συγκρινόμενο με διάφορα σνακ που κυκλοφορούν στην αγορά.

Ο παστουρμάς, τυπικό αλλαντικό της ανατολίτικης κουζίνας, παρασκευάζεται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας που είναι κοντά στην Τουρκία (Θράκη, νησιά Β.Α. Αιγαίου, Δωδεκάνησα). Παρασκευάζεται από μοσχαρίσιο παστό κρέας (στα Δωδεκάνησα από κατσικίσιο, παλιότερα από κρέας καμήλας) καλυμμένο από ένα στρώμα μπαχαρικών – κύμινο, πάπρικα, μπαχάρι. Το χαρακτηριστικό άρωμα και τη γεύση του το οφείλει στο κυρίαρχο μπαχαρικό με το οποίο επαλείφεται το μείγμα, που είναι το τσιμένι ή τριγωνέλλα στην ελληνική του ονομασία. Ο υψηλής ποιότητας παστουρμάς ακολουθεί πάντα φυσική ωρίμανση στον αέρα (25 ημέρες ξήρανσης – 7 ημέρες ανάπαυσης), κρεμασμένος σε χώρο ευάερο και φωτεινό (και ποτέ σε φούρνους … Read more

Το σταφιδόψωμο είναι ψωμί ημίγλυκο, ζυμωμένο με σταφίδες σχήματος στρογγυλού ή οβάλ και χρώματος κίτρινου καφέ. Παρασκευάζεται με αλεύρι, μαγιά, αλάτι, ζάχαρη και σταφίδες. Τα υλικά ζυμώνονται και η ζύμη, αφού φορμαριστεί, ψήνεται σε “μέτριο” φούρνο, σε “μικρότερους” βαθμούς από αυτούς που ψήνεται το ψωμί. Η χρήση του σταφιδόψωμου σε όλη την Ελλάδα μαρτυρείται από την Τουρκοκρατία. Η πρώτη παρασκευή, σύμφωνα με προφορική παράδοση, έγινε στην Κρήτη. Σήμερα αποτελεί συνηθισμένο προϊόν της αρτοποιίας. Το σταφιδόψωμο χρησιμοποιείται ως γλύκισμα και ως βούτημα σε διάφορες ποικιλίες ανάλογα με την προέλευση και την ποιότητα του αλεύρου: σιταρένιο, κριθαρένιο, καλαμποκίσιο.