Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Η απάντηση παραμένει ένα ανεξήγητο μυστήριο και ένα διαχρονικό αίνιγμα που διχάζει ακόμα και την επιστημονική κοινότητα. Ωστόσο αυτό που δεν χωράει καμία αμφιβολία είναι το γεγονός πως το αυγό (όπως και η κότα) είναι συνδεδεμένο με τις διατροφικές συνήθειες διαφόρων λαών, μεταξύ των οποίων και του ελληνικού.
Είτε βραστό (σφιχτό ή μελάτο), είτε τηγανητό, είτε στον φούρνο, είτε και ωμό ως βάση για μια πληθώρα παρασκευών όπως μαρέγκα, σαντιγί, ζύμες, γεμίσεις, σάλτσες κ.ά., το αυγό κατέχει τον τίτλο μιας από τις πιο βασικές και συμπυκνωμένες τροφές που μπορεί κανείς να απολαύσει.
Το φρέσκο αυγό δεν κουνιέται, φεγγίζει στο φως και κατακάθεται στο νερό. Ο συνδυασμός του ασπραδιού και του κρόκου προσφέρει μια τροφή πλούσια σε λίπη, λευκώματα, πρωτεΐνες, βιταμίνες και άλατα. Είναι ιδανικό για τα παιδιά, καθώς και τους εξασθενημένους οργανισμούς, πρέπει όμως να καταναλώνεται με μέτρο, ειδικά από ηλικιωμένους, αλλά και από άτομα με ασθένειες όπως η ηπατοπάθεια και η αρτηριοσκλήρωση. Επίσης, πριν το βράσιμό του, πρέπει να πλένεται πολύ καλά.
Επιπλέον το αυγό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το ορθόδοξο χριστιανικό Πάσχα, μέσω του εθίμου των πασχαλινών αυγών, τα οποία βάφονται συνήθως κόκκινα τη Μεγάλη Πέμπτη και καταναλώνονται την ημέρα του Πάσχα, μετά το απαραίτητο πατροπαράδοτο τσούγκρισμα.